Ο αυξημένος λιπώδης ιστός μπορεί να επιδεινώσει τη νόσο, σύμφωνα με μελέτη του Στάνφορντ
Ένα ασυνήθιστο είδος λίπους που σχηματίζεται κοντά στα έντερα στη νόσο του Crohn προκαλεί την ανάπτυξη των ουλών που παρατηρούνται στην πάθηση, σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από την Ιατρική Σχολή του Στάνφορντ
Η υπόθεση «λίπος» είναι πιο περίπλοκη από ό,τι πιστεύαμε. Παρόλο που κάποτε θεωρούνταν απλώς μια πηγή θερμίδων, οι επιστήμονες γνωρίζουν πλέον ότι το λίπος μας — γνωστό και ως λιπώδης ιστός — δεν αποθηκεύει απλώς ενέργεια, αλλά στέλνει και λαμβάνει ορμονικά, νευρικά και ανοσολογικά σήματα.
Τώρα, μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Stanford Medicine και δημοσιεύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Cell, δείχνει ότι το λίπος παίζει και έναν άλλο ρόλο. Σύμφωνα με τη μελέτη, ένας τύπος ανώμαλου λιπώδους ιστού, γνωστός ως «επικίνδυνο λίπος», προκαλεί ουλές στο έντερο των ατόμων που πάσχουν από τη νόσο του Crohn.
Αυτό σημαίνει ότι οι σκληρές, δακτυλοειδείς αποθέσεις λίπους που περιβάλλουν το έντερο των ασθενών με νόσο του Crohn δεν είναι απλώς παθητικοί θεατές, αλλά επιδεινώνουν τη νόσο. Ο μηχανισμός είναι εκπληκτικά παρόμοιος με τον τρόπο που σχηματίζονται ουλές σε άλλα μέρη, όπως στο δέρμα, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι γιατροί δεν διαθέτουν επί του παρόντος θεραπείες για την πρόληψη της δημιουργίας αυτών των ουλών. Η μόνη θεραπεία είναι η χειρουργική εκτομή. Η μελέτη αποκάλυψε, ωστόσο, πιθανούς μοριακούς στόχους για φάρμακα που προλαμβάνουν τη δημιουργία ουλών.
Δεν αρκούν τα αντιφλεγμονώδη
Η νόσος του Crohn είναι μια σοβαρή εντερική νόσος που συνήθως ξεκινά στην εφηβεία ή στην νεαρή ενήλικη ζωή. Χαρακτηρίζεται από κύκλους εντερικής φλεγμονής, κυρίως στο άκρο του λεπτού εντέρου και του παχέος εντέρου. Οι ασθενείς υποφέρουν από κοιλιακό άλγος, διάρροια, υποσιτισμό, απώλεια βάρους και κόπωση.
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα ελέγχουν μερικές φορές το πρόβλημα, αλλά αν η χρόνια φλεγμονή επιμείνει, το έντερο μπορεί να σκληρύνει και να στενέψει με ουλώδη ιστό. Οι στενώσεις, που συχνά σχηματίζονται στη βαλβίδα που ενώνει το λεπτό έντερο και το παχύ έντερο, μπορούν να επηρεάσουν έως και το 80% των ατόμων των οποίων η νόσος δεν υποχωρεί με αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η χειρουργική επέμβαση δεν είναι απαραίτητα μια μακροπρόθεσμη λύση.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι ασθενείς αναπτύσσουν στενώσεις σε περιοχές του εντέρου που έχουν μεγάλη ποσότητα λιπώδους ιστού. Αυτός ο τύπος λίπους, χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου του Crohn, σχηματίζεται όταν το υγιές λίπος κοντά στα έντερα —συνήθως ένα λεπτό, εύκαμπτο στρώμα λίπους— ανταποκρίνεται στη χρόνια φλεγμονή και γίνεται ανώμαλα παχύ και σκληρό, περιβάλλοντας σταδιακά το πάσχον έντερο.
Για να καταλάβουν αν ο λιπώδης προκαλεί τη δημιουργία στενώσεων, οι ερευνητές ανέλυσαν ιστούς που ελήφθησαν από ανθρώπους με και χωρίς νόσο του Crohn. Επίσης, ανέπτυξαν ένα μοντέλο ποντικού αναπαράγοντας με ακρίβεια τη βιολογία της νόσου.
Χρησιμοποιώντας δείγματα ιστού που αφαιρέθηκαν από ασθενείς με νόσο του Crohn κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης για τη θεραπεία της στένωσης, η ομάδα απέδειξε ότι ο λιπώδης ιστός περιέχει κύτταρα που ονομάζονται ινοβλάστες — ικανά να παράγουν συνδετικό ιστό.
Η αλληλεπίδραση μεταξύ φλεγμονής, μηχανικής διάτασης του εντέρου και λίπους συμβάλλει στην κατανόηση της εξέλιξης της νόσου του Crohn, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Οι ανακαλύψεις αυτές βοηθούν να εξηγηθεί γιατί για πολλούς ασθενείς με νόσο του Crohn τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα δεν αρκούν για να σταματήσουν την ασθένεια. Η φλεγμονή ξεκινά τη διαδικασία της νόσου, αλλά σε ένα ορισμένο σημείο, ο λιπώδης ιστός γίνεται βιολογικά επιρρεπής σε μια ανεξέλεγκτη αντίδραση στη μηχανική διάταση. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τους επιστήμονες πως, αν δεν αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, οι ασθενείς θα συνεχίσουν να αναπτύσσουν στενώσεις και θα χρειάζονται χειρουργικές επεμβάσεις.
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Καρκίνος του παχέος εντέρου: Κοινό παυσίπονο μειώνει στο μισό τον κίνδυνο υποτροπής
