Η Διπλωματική Μοναξιά της Ελλάδας
Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα και υπάρχει μία γενικευμένη αίσθηση πικρίας και απογοήτευσης για τη θέση της Ελλάδας διπλωματικά, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι σαν να έχουμε απομονωθεί και η εξωτερική μας πολιτική δεν έχει τη δέουσα ανταπόκριση. Πώς αιτιολογείται αυτό που παραπάνω αναφέρουμε;
Αρχικά, χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γερμανία, σε συνδυασμό με το Ηνωμένο Βασίλειο —το οποίο, αν και είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης— επιθυμούν να εντάξουν την Τουρκία στο κοινό αμυντικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι αυτό τη στιγμή που είναι γνωστό ότι η Τουρκία απειλεί ευθέως την κυριαρχία και την επιβίωση της Ελλάδας.
Παράλληλα, χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία πωλούν συνεχώς εξοπλιστικά προγράμματα πάσης φύσεως στην Τουρκία, μη λαμβάνοντας υπόψη τις αντιδράσεις της Ελλάδας, η οποία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρ’ όλο που γνωρίζουν ότι η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα όσον αφορά το Αιγαίο και τα νησιά.
Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι η Τουρκία έχει αναπτύξει ισχυρές σχέσεις με την Αίγυπτο, και παρά το γεγονός ότι η Αίγυπτος είναι σύμμαχος της χώρας μας σε πολλά ζητήματα που αφορούν τη Μεσόγειο Θάλασσα, η αιγυπτιακή κυβέρνηση δεν επιθυμεί να συγκρουστεί με την Άγκυρα. Αυτό συμβαίνει διότι ακολουθεί μία πολυδιάστατη εξωτερική διπλωματική πολιτική.
Το μεγάλο ζήτημα είναι το εξής: μέχρι τώρα γίναμε από τους πρώτους που στήριξαν το ουκρανικό ζήτημα, δίνοντας όπλα και εξοπλισμό στην Ουκρανία. Από αυτή την υπόθεση, όμως, δεν είδαμε κανένα όφελος. Αντιθέτως, υπάρχουν βάσιμες επικρίσεις ότι δώσαμε τα πάντα χωρίς να εξασφαλίσουμε ανταλλάγματα υπέρ της χώρας.
Μία τέτοια εξωτερική πολιτική είναι καταδικασμένη σε μαρασμό και αποτυχία, αν δεν αντιστραφούν οι όροι που, δυστυχώς, η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της έχουν επιβάλει. Στο τέλος, η Ελλάδα θα μείνει πάλι μόνη, για να μαζεύει τα απόνερα των κερδών των άλλων κρατών.
Γεώργιος Μαλούσης 24-5-2025
