Μια Αποτυχημένη Δημαρχία και η Ώρα της Αυτοκριτικής για την Κομοτηνή
Δυστυχώς, η Κομοτηνή για ακόμη μία φορά ατύχησε στην επιλογή δημάρχου. Πρόκειται για έναν δήμαρχο, τον Γιάννη Γκαράνη, ο οποίος παρέλαβε το «δαχτυλίδι» από τον προκάτοχό του, Γιώργο Πετρίδη, λες και ο Δήμος ήταν οικογενειακό τσιφλίκι. Το ίδιο μοτίβο συνεχίστηκε και στην παράταξη που ηγήθηκαν και οι δύο, αναπαράγοντας ένα μοντέλο εξουσίας κλειστό και ανεξέλεγκτο.
Η πρόσφατη απόφαση του κυρίου Γκαράνη να αποπέμψει και να καθαιρέσει δημόσια την κυρία Κλεοπάτρα Στογιαννίδου, επειδή τόλμησε να εκφράσει τις νομικές αντιρρήσεις της σχετικά με το θεσμικό κενό στη μελέτη βιωσιμότητας της ΔΕΥΑΚ και να ασκήσει κριτική στην αιφνίδια αύξηση των τιμολογίων του νερού κατά 16-17%, αποδεικνύει ένα πράγμα: η αλαζονεία, η αμετροέπεια, ο πανικός και ο φόβος της αμφισβήτησης, κυριάρχησαν πάνω στη λογική και τον διάλογο.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η περίπτωση του δημάρχου Κομοτηνής παρουσίαζε προβλήματα από την πρώτη στιγμή. Αναδείχθηκε μέσα από υπόγειες συμφωνίες και εσωτερικές συνεννοήσεις με τον πρώην δήμαρχο, γεγονός που οδήγησε στον παραγκωνισμό ικανών και δημοφιλών στελεχών της παράταξης, τα οποία τιμούσαν το ψηφοδέλτιο με την παρουσία τους. Σήμερα, αυτά τα πρόσωπα είναι αηδιασμένα από την κατάσταση που επικρατεί.
Το έργο της δημοτικής αρχής, σε ουσιαστικό επίπεδο, είναι ανύπαρκτο. Καθαριότητα, αναπλάσεις, ανάδειξη των οικισμών – όλα αυτά παραμένουν ευχολόγια. Οι δημότες το έχουν πλέον καταλάβει και η δυσαρέσκεια είναι διάχυτη.
Ο κύριος Γκαράνης εξελέγη, δυστυχώς, ως δήμαρχος χαμηλών προσδοκιών. Είτε λόγω πολιτικής απειρίας, είτε λόγω έλλειψης ουσιαστικής παιδείας – στοιχεία απαραίτητα για μια επιτυχημένη θητεία – η παρουσία του στο τιμόνι του Δήμου δεν έπεισε. Αντιθέτως, με τις πρόσφατες στοχοποιήσεις τόσο του κυρίου Καρασταύρου όσο και της κυρίας Στογιαννίδου, καταδεικνύεται πως είτε δεν έχει προσωπική άποψη είτε άγεται και φέρεται από πρόσωπα που κρύβονται πίσω του. Άντρες και γυναίκες σύμβουλοι που για πάνω από 20 χρόνια συνδέονται με την εξουσία μόνο για να αναπαράγουν τα προσωπικά τους κόμπλεξ και τις ανασφάλειες απέναντι σε κάθε αξιόλογο στέλεχος που τολμά να διεκδικήσει κάτι καλύτερο.
Ένα είναι βέβαιο: ο κύριος Γκαράνης κατάφερε να ξεπεράσει ακόμα και τον νεοφιλελεύθερο Μητσοτάκη στην αύξηση των τιμολογίων εν μέσω οικονομικής κρίσης, σε έναν δήμο όπου δεν παράγεται έργο. Ξεπέρασε όμως και σε αλαζονεία, επιβεβαιώνοντας πως όταν δεν υπάρχει παιδεία και πολιτική στόφα, ο δήμαρχος καταλήγει υποχείριο όσων τον καθοδηγούν από το παρασκήνιο.
Σε κάθε περίπτωση, οι πολίτες του Δήμου Κομοτηνής οφείλουν να έχουν όλα τα παραπάνω κατά νου, ώστε την επόμενη φορά να αποφασίσουν δίκαια, αυστηρά και με κριτήριο το πραγματικό συμφέρον του τόπου τους.
Γεωργιος Μαλούσης 24-6-2025
