Τι λένε οι επιστήμονες για τη συζήτηση των προέδρων Ρωσίας και Κίνας
Οι μεταμοσχεύσεις οργάνων σίγουρα σώζουν ζωές, αλλά μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να ζουν μέχρι τα 150 έτη;
Είναι δυνατόν να γίνει κανείς αθάνατος με τις μεταμοσχεύσεις οργάνων; Αυτό ήταν το απροσδόκητο θέμα συζήτησης μεταξύ του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, όταν συναντήθηκαν σε στρατιωτική παρέλαση στο Πεκίνο πριν λίγες ημέρες.
Τη συζήτηση που «έπιασαν» τα μικρόφωνα κλήθηκαν να σχολιάσουν επιστήμονες, οι οποίοι σχολιάζουν στο BBC, ότι σίγουρα είναι ένα θέμα που απασχολεί και θα απασχολεί για χρόνια την ιατρική, αλλά όχι ακριβώς με τους ίδιους όρους.
Ο πρόεδρος Πούτιν φέρεται να είπε στον Σι Τζινπίνγκ πώς με τη βιοτεχνολογία, τα ανθρώπινα όργανα μπορούν να μεταμοσχευθούν επανειλημμένα «ώστε κάποιος να γίνεται όλο και νεότερος» παρά την ηλικία του, και ίσως μάλιστα να είναι σε θέση να αποτρέψει τα γηρατειά «επ’ αόριστον» και να «φτάσει την αθανασία».
«Οι άνθρωποι σπάνια ζούσαν πάνω από τα 70 πριν. Τώρα στα 70 είσαι ακόμα παιδί. Προβλέπεται ότι σε αυτόν τον αιώνα μπορεί να καταστεί δυνατό να ζήσει κανείς μέχρι τα 150», απάντησε ο Κινέζος πρόεδρος.
Hot-mic moment at the Beijing parade.
Xi: “People rarely lived past 70 before. Now at 70 you’re still a child.”
Putin: “With biotech, organs can be replaced endlessly… people could even reach immortality.”
Xi: “Some predict people might live to 150 this century.” pic.twitter.com/VRj02vkFxO
— Clash Report (@clashreport) September 3, 2025
Οι μεταμοσχεύσεις οργάνων σίγουρα σώζουν ζωές. Όπως αναφέρει το BBC, στο Ηνωμένο Βασίλειο, πάνω από 100.000 άνθρωποι έχουν σωθεί τα τελευταία 30 χρόνια, σύμφωνα με την Υπηρεσία Αιμοδοσίας και Μεταμοσχεύσεων του NHS.
Και οι συνεχείς εξελίξεις στην ιατρική και την τεχνολογία σημαίνουν ότι τα μεταμοσχευμένα όργανα διαρκούν πολύ περισσότερο από τη στιγμή που θα μεταμοσχευθούν στους ανθρώπους.
Πόσο «διαρκούν» τα μεταμοσχευμένα όργανα
Μερικοί ασθενείς έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού που λειτουργεί για περισσότερα από 50 χρόνια. Η διάρκεια ζωής ενός οργάνου εξαρτάται από το πόσο υγιείς είναι ο δότης και ο λήπτης – καθώς και από το πόσο καλά το φροντίζουν.
Για παράδειγμα, ένα νέο νεφρό από έναν ζωντανό δότη, μπορεί να διαρκέσει 20 έως 25 χρόνια. Ωστόσο, από έναν αποβιώσαντα δότη, αυτό μειώνεται στα 15 έως 20 χρόνια.
Το είδος του οργάνου έχει επίσης σημασία. Ένα συκώτι μπορεί να διαρκέσει περίπου 20 χρόνια, μια καρδιά 15 χρόνια και οι πνεύμονες σχεδόν 10 χρόνια, σύμφωνα με έρευνες.
«Εισιτήριο για την αιώνια ζωή»;
Μπορεί αυτό που συζήτησαν ο Πούτιν και ο Σι να αναφέρεται στην επανειλημμένη μεταμόσχευση πολλαπλών οργάνων.
Η χειρουργική επέμβαση, ωστόσο, είναι μια μεγάλη υπόθεση, με σημαντικούς κινδύνους. Επί του παρόντος, τα άτομα που αποκτούν νέο όργανο πρέπει να λαμβάνουν ισχυρά ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για να μην απορρίψει ο οργανισμός το νέο όργανο. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να έχουν παρενέργειες, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, και να αυξάνουν τον κίνδυνο λοιμώξεων.
Η απόρριψη – όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα αρχίζει να επιτίθεται στο μεταμοσχευμένο όργανο επειδή το αναγνωρίζει ως προερχόμενο από διαφορετικό άτομο – μπορεί μερικές φορές να συμβεί ακόμα και αν παίρνετε αυτά τα φάρμακα.
Όργανα κατασκευασμένα «κατά παραγγελία»
Οι επιστήμονες εξετάζουν, επίσης, την «κατασκευή» οργάνων, χρησιμοποιώντας γενετικά τροποποιημένους χοίρους ως δότες, για να μειώσουν τις πιθανότητες απόρριψης τους από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Χρησιμοποιούν ένα εργαλείο επεξεργασίας γονιδίων (γνωστό ως «CRISPR») για να αφαιρέσουν ορισμένα από τα γονίδια των χοίρων και να προσθέσουν ορισμένα ανθρώπινα γονίδια και έτσι να κάνουν το όργανο πιο συμβατό.
Η εκτροφή ειδικών χοίρων για αυτό είναι ιδανική, λένε οι ειδικοί, καθώς τα όργανά τους έχουν περίπου το σωστό μέγεθος για τους ανθρώπους. Η επιστήμη πίσω από αυτό είναι ακόμη εξαιρετικά πειραματική, αλλά έχουν γίνει ήδη μεταμοσχεύσεις από χοίρο σε άνθρωπο.
Δείτε επίσης: Μεταμόσχευση νεφρών από χοίρους σε ανθρώπους: Δύο εταιρείες στις ΗΠΑ ξεκινούν κλινικές δοκιμές
Μια άλλη οδός που διερευνάται είναι η ανάπτυξη ολοκαίνουργιων οργάνων χρησιμοποιώντας τα δικά μας ανθρώπινα κύτταρα. Τα βλαστοκύτταρα έχουν την ικανότητα να αναπτύσσονται σε οποιοδήποτε τύπο κυττάρου ή ιστού που βρίσκεται στο σώμα.
Καμία ερευνητική ομάδα δεν έχει καταφέρει ακόμη να κατασκευάσει πλήρως λειτουργικά, μεταμοσχεύσιμα ανθρώπινα όργανα, αλλά οι επιστήμονες πλησιάζουν όλο και περισσότερο.
Τον Δεκέμβριο του 2020, Βρετανοί ερευνητές του UCL και του Ινστιτούτου Francis Crick ανακατασκεύασαν έναν ανθρώπινο θύμο αδένα – ένα απαραίτητο όργανο του ανοσοποιητικού συστήματος – χρησιμοποιώντας ανθρώπινα βλαστοκύτταρα και ένα βιοτεχνολογικό ικρίωμα. Όταν μεταμοσχεύτηκε σε ποντίκια ως δοκιμή, φάνηκε να λειτουργεί.
Επίσης, επιστήμονες στο Νοσοκομείο Great Ormond Street στο Λονδίνο λένε ότι έχουν αναπτύξει ανθρώπινα εντερικά μοσχεύματα χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα από ιστό ασθενούς, τα οποία θα μπορούσαν μια μέρα να οδηγήσουν σε εξατομικευμένες μεταμοσχεύσεις για παιδιά με εντερική ανεπάρκεια.
Δείτε επίσης: Σε κρίσιμο σταυροδρόμι η παγκόσμια υγεία: Πόσα χρόνια ζωής κερδίσαμε, ποιο είναι το τίμημα
«Δεν θέλουμε περισσότερα χρόνια, αλλά πιο υγιή γηρατειά»
Αυτές οι πρόοδοι αποσκοπούν στη θεραπεία ασθενειών, και όχι στο να διατηρούν τους ανθρώπους ζωντανούς μέχρι τα 150 έτη, σχολιάζουν οι επιστήμονες στο BBC.
Ο Δρ. Τζούλιαν Μουτζ από το King’s College του Λονδίνου δήλωσε ότι πέρα από τη μεταμόσχευση οργάνων, διερευνώνται προσεγγίσεις όπως η αντικατάσταση πλάσματος, αλλά προειδοποιεί ότι αυτές οι πρακτικές παραμένουν εξαιρετικά πειραματικές.
«Αν και αδιαμφισβήτητα έχει επιστημονικό ενδιαφέρον, το αν τέτοιες στρατηγικές θα έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στη διάρκεια ζωής, ιδιαίτερα στη μέγιστη διάρκεια ζωής του ανθρώπου, παραμένει αβέβαιο», αναφέρει.
Ο καθηγητής Neil Mabbott, ειδικός στην ανοσοπαθολογία στο Ινστιτούτο Roslin του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, εικάζει ότι το ανώτατο όριο ζωής μπορεί να είναι το 125ο έτος της ηλικίας.
«Ο επιβεβαιωμένα γηραιότερος εν ζωή άνθρωπος ήταν μια Γαλλίδα, η Ζαν Καλμάν, η οποία έζησε 122 χρόνια, μεταξύ 1875 και 1997», δήλωσε στο BBC.
Και ενώ τα κατεστραμμένα και νοσούντα όργανα μπορεί να αντικατασταθούν με μεταμοσχεύσεις, καθώς μεγαλώνουμε το σώμα μας γίνεται πολύ λιγότερο ανθεκτικό ή ικανό να αντιμετωπίσει τους φυσικούς στρεσογόνους παράγοντες.
«Αρχίζουμε να αντιδρούμε λιγότερο αποτελεσματικά στις λοιμώξεις και το σώμα μας γίνεται πιο εύθραυστο, επιρρεπές σε τραυματισμούς και είναι λιγότερο ικανό να αναρρώσει και να επιδιορθωθεί», προσθέτει.
«Το άγχος, το τραύμα και οι επιπτώσεις της χειρουργικής επέμβασης μεταμόσχευσης, παράλληλα με τη συνεχιζόμενη χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων που απαιτούνται για την πρόληψη της απόρριψης των μεταμοσχευμένων οργάνων, θα ήταν πολύ σοβαρά σε ασθενείς τόσο προχωρημένης ηλικίας», συνεχίζει.
Υποστηρίζει ότι αντί να επικεντρωνόμαστε στην παράταση της διάρκειας ζωής, θα πρέπει να επιδιώκουμε περισσότερα υγιή χρόνια ζωής.
Ο καθηγητής Mabbott σχολιάζει χαρακτηριστικά: «Το να ζώ πολύ περισσότερο, αλλά να υποφέρω από τις πολλαπλές νοσηρότητες της γήρανσης, σε συνδυασμό με τις νοσηλείες για μια ακόμη μεταμόσχευση, δεν ακούγεται ελκυστικός τρόπος για να περάσω τη σύνταξή μου!».
Φωτογραφία iStock
