Βρέθηκαν τα γονίδια που μας επιτρέπουν να περπατάμε στα δύο πόδια
Οι επιστήμονες εντόπισαν μεταλλάξεις που άλλαξαν τον τρόπο ανάπτυξης και κίνησης ενός οστού της λεκάνης..
Δύο μικρές αλλαγές στο DNA των ανθρώπων μπορεί να έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην ικανότητά μας να περπατάμε όρθιοι στα δύο πόδια, αναφέρει διεθνής ομάδα επιστημόνων.
Οι μεταλλάξεις που εντοπίστηκαν άλλαξαν τον τρόπο ανάπτυξης των οστών της πυέλου (λεκάνης) και την κινητικότητά τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπορέσουν οι άνθρωποι να σταθούν όρθιοι, να ισορροπήσουν και να βαδίσουν με τα δύο πόδια, αντί με τα τέσσερα όπως συμβαίνει με τα πρωτεύοντα θηλαστικά.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στην ιατρική επιθεώρηση Nature. Όπως γράφουν οι ερευνητές, και οι δύο μεταλλάξεις επηρεάζουν το λαγόνιο οστό. Το οστό αυτό είναι ένα από τα τρία που δημιουργούν κάθε πλευρά της λεκάνης. Τμήμα αυτού του οστού (την λαγόνια ακρολοφία) νιώθουμε όταν βάζουμε τα χέρια μας στα ισχία μας (γοφοί).
Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, η πρώτη μετάλλαξη στο λαγόνιο οστό τού επέτρεψε να περιστρέφεται κατά 90 μοίρες σε σχέση με το ιερό οστό. Το ιερό οστό είναι το κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης (κοινώς αποκαλείται «ουρά»). Η δυνατότητα περιστροφής άλλαξε τον τρόπο πρόσφυσης των μυών στην πύελο. Με αυτό τον τρόπο κατέστη δυνατή η βάδιση στα δύο πόδια.
Δεύτερη μετάλλαξη
Η δεύτερη μετάλλαξη επιβράδυνε την οστεοποίηση του λαγονίου οστού. Έτσι έχει περισσότερο χρόνο να διευρύνεται προς τα πλάγια, προσδίδοντας σε κάθε πλευρά της πυέλου το χαρακτηριστικό καμπυλωτό σχήμα της (μοιάζει με μπωλ).
Οι αλλαγές αυτές «ήταν απαραίτητες για να μετατοπιστούν προς τα πλάγια οι μύες, που στα θηλαστικά βρίσκονται στην πλάτη και ελέγχουν την κίνηση προς τα εμπρός», εξήγησε ο επιβλέπων ερευνητής Dr. Terence Capellini, καθηγητής Εξελικτικής Βιολόγου του Ανθρώπου στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. «Η μετατόπιση των μυών στα πλάγια, μας βοηθεί να σταθεροποιούμαστε στην όρθια στάση κατά τη βάδιση στα δύο πόδια».
Η νέα έρευνα έγινε με εξέταση δειγμάτων από αναπτυσσόμενο ιστό πυέλου, σε συνδυασμό με αξονικές τομογραφίες. Τα δείγματα προέρχονταν από ανθρώπους, χιμπατζήδες και ποντίκια.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ο πυελικός χόνδρος που επιστρώνει τα οστά της λεκάνης αναπτύσσεται προς τα πλάγια. Στους χιμπατζήδες όμως αναπτύσσεται κάθετα. Επιπλέον, στους ανθρώπους ο πυελικός ιστός χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να σκληρύνει, επιτρέποντας στη δομή να διευρύνεται καθώς σχηματίζεται.
Περαιτέρω αναλύσεις έδειξαν ότι η ουσιώδης αυτή αλλαγή προέρχεται από μικρές αλλαγές στη γονιδιακή ρύθμιση, που ελέγχει τη δραστηριότητα συγκεκριμένων γονιδίων. Τα γονίδια αυτά είναι εκείνα που ελέγχουν την ανάπτυξη του πυελικού χόνδρου και εκείνα που ρυθμίζουν την σκλήρυνσή του.
Φωτογραφία: iStock
