Onassis Dance Days 2025: Ξεκίνησε η προπώληση για το φεστιβάλ σύγχρονου χορού στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Χορεύοντας ανάμεσα στα σύννεφα, παλεύοντας μέσα στα άστρα και τη λάσπη. Από τις 3 έως τις 6 Απριλίου ένας μαραθώνιος χορού γεμίζει ασφυκτικά τις σκηνές της Στέγης. Από τις 5 το απόγευμα έως τα μεσάνυχτα –και δύο μέρες και λίγο μετά– οι Έλληνες χορογράφοι καταπιάνονται στο Onassis Dance Days 2025 με όσα τους απασχολούν, πειραματίζονται με νέες αισθητικές και θέτουν τον παλμό του φετινού φεστιβάλ. Μιχάλης Θεοφάνους, Χαρά Κότσαλη, Φωτεινή Σταματελοπούλου, Σοφία Μαυραγάνη & Τζάνις Ράφα εκφράζουν τις αγωνίες, τις ελπίδες και τις ματαιώσεις τους στήνοντας βωμούς, αποτινάσσοντας ρόλους και ταυτότητες, συνομιλώντας με την ιστορία, δικαιώνοντας τα αδάμαστα σώματα. Για άλλη μια χρονιά το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει και έναν διεθνή χορογράφο, στην πρώτη, μάλιστα, παρουσίαση παράστασής του στην Ελλάδα, τον Νταμιάν Ζαλέ και τον μοναδικό κόσμο του. 

Η Κεντρική Σκηνή της Στέγης μεταμορφώνεται σε ένα τοπίο κοσμογονίας. Οι χορευτές και χορεύτριες αναμετρώνται με την αδάμαστη ομορφιά της φύσης: τον άνεμο, το νερό, το χώμα, τον καπνό, την ομίχλη, το φως, το σκοτάδι. Μαύρη άμμος, ασημόσκονη, πατάτες, νερό και κόλλα, κάτω από το κατάλληλο βλέμμα και με επεξεργασία, γίνονται έργα τέχνης. Με τέτοια υλικά καταπιάστηκαν ο εικονοκλάστης χορογράφος Damien Jalet και ο γλύπτης Kohei Nawa στα δύο έργα που παρουσιάζουν στο πλαίσιο του Onassis Dance Days 2025: τη χορογραφία Planet [wanderer] με ένα 8μελές ανσάμπλ από 4 έως 6 Απριλίου και την ταινία Mist με τους 18 χορευτές του Nederlands Dans Theater (NDT 1) στις 4 και 5 Απριλίου.

Γλύπτες, εικαστικοί, αρχιτέκτονες και sound designers έχουν συνεργαστεί στενά και με τους τέσσερις Έλληνες χορογράφους του φετινού φεστιβάλ πάνω στην υλικότητα των σωμάτων, την αισθητική του ήχου, την ποιητική του λόγου και την εικαστικότητα των σκηνικών αντικειμένων. Οι περισσότερες παραγωγές προέκυψαν από το open call του Onassis AiR και αναπτύχθηκαν με την υποστήριξη του Onassis AiR dramaturgy.

Στο σόλο έργο ecdysis, ο Μιχάλης Θεοφάνους με την Τίνα Τζόκα στη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου στο -1 της Στέγης (3-6 Απριλίου) μας καλούν να εισβάλουμε σαν ηδονοβλεψίες στον προσωπικό χώρο ενός πλάσματος σε αέναη μεταμόρφωση. Γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες στο ευάλωτο ξεγύμνωμά του, καθώς απεκδύεται μια σειρά από ταυτότητες. Γιατί ίσως η ροή είναι η μόνη δυνατή συνθήκη κι έτσι κανένας «δεν είναι πια αυτό που ήταν και δεν είναι ακόμη αυτό που θα γίνει», όπως δηλώνει ο δημιουργός. 

Στο ΙT’S THE END OF THE AMUSEMENT PHASE της Χαράς Κότσαλη στη Μικρή Σκηνή (3-6 Απριλίου), τρεις γυναίκες στήνουν έναν άναρχο κινητικό, αισθητικό και ηχητικό μαραθώνιο, αναζητώντας την απόλαυση που διαρκώς ανακόπτεται. Με τη συνεργασία του γλύπτη και εικαστικού Περικλή Πραβήτα, δημιουργείται ένα ξέφρενο πανόραμα από χορούς σε διαρκή συνδιαλλαγή με την Ιστορία, «αυτόν τον δεσμό προόδου και καταστροφής», σύμφωνα με τα λόγια της χορογράφου.

Στο Horse Me, η Σοφία Μαυραγάνη και η εικαστικός Τζάνις Ράφα στήνουν στη Μικρή Σκηνή της Στέγης (3-6 Απριλίου) μια σουρεαλιστική, ποιητική αλληγορία για τα όρια της συμβίωσης της ανθρώπινης και της μη ανθρώπινης φύσης, με επίκεντρο την εικόνα του αλόγου και τη σχέση σωμάτων που καβαλούν και καβαλικεύονται. Η στόχευσή τους; Το δικαίωμα του σώματος να παραμείνει ανεξερεύνητο, αδιευκρίνιστο και αδάμαστο. 

Στο NEAR MISSES, η Φωτεινή Σταματελοπούλου χορογραφεί στο -1 της Στέγης (3-6 Απριλίου) τη/το Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία σε μια σόλο περφόρμανς που είναι επίσης εικαστική εγκατάσταση, σε συνεργασία με τους Δημήτρη Ταμπάκη και Πάνο Αλεξιάδη. Το έργο διερευνά στρατηγικές αυτοάμυνας και ανθεκτικότητας, χαράσσοντας οριακές γραμμές μεταξύ σιωπής και οργής. Η/Το περφόρμερ υποστηρίζεται από ένα σύνολο φορέσιμων μεταλλικών αντικειμένων που συνθέτουν έναν ηχητικό και φωνητικό βωμό αποκαλύπτοντας μια υπερεκτεθειμένη χειρονομία μέσα στο χάος.

Στο Onassis Dance Days 2025 οι σκηνές της Στέγης μάς συστήνουν νέους εικαστικούς κόσμους, το σώμα αποκτά άλλες διαστάσεις, η κίνηση δίνει μορφή στο άυλο και η σκηνή πάλλεται από ζωή.

Planet [wanderer] | Damien Jalet, Kohei Nawa
4-6 Απριλίου | Κεντρική Σκηνή | 20:30
Διάρκεια: 55 λεπτά

Πλανήτες είμαστε. Και, μαζί, πλάνητες, διαρκώς περιπλανώμενες υπάρξεις, πάνω στο ίδιο ουράνιο σώμα. Ο διεθνούς κύρους εικονοκλάστης χορογράφος, συνεργάτης της Madonna, του Thom Yorke και της Marina Abramović, μεταξύ άλλων, δημιουργεί μαζί με τον Ιάπωνα εικαστικό Kohei Nawa μια μνημειώδη εγκατάσταση, μια κοσμογονία εν κινήσει.

Το έργο ήταν υποψήφιο για το βραβείο μπαλέτου Fedora – Van Cleef & Arpels το 2020

Mist | Μια ταινία του Damien Jalet σε συνεργασία με τους Kohei Nawa & Rahi Rezvani
4-5 Απριλίου | Κεντρική Σκηνή | 23:59
Διάρκεια: 49 λεπτά

49 λεπτά μες στην «Ομίχλη». Επιστρατεύοντας την αναμέτρηση των σωμάτων με κάθε είδους υλικά προκειμένου να αποκαλύψει τη συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση των μορφών της ζωής, το Mist διερευνά έναν οριακό χώρο μεταξύ επιστήμης και μυθολογίας. Η διαθεματική ταινία χορού του Jalet δημιουργήθηκε σε στενή συνεργασία με τον Ιάπωνα εικαστικό καλλιτέχνη Kohei Nawa και τον κινηματογραφιστή Rahi Rezvani, με το μοναδικό ανσάμπλ του περίφημου NDT 1.

ecdysis | Μιχάλης Θεοφάνους
3-6 Απριλίου | Στο -1 της Στέγης | 17:00
Διάρκεια: 40 λεπτά

Μια σόλο περφόρμανς που εξερευνά την πολλαπλότητα των όψεων, την τρωτότητα και τον ρόλο των θεατών. Εμπνευσμένο από τη βιολογική διαδικασία της έκδυσης, παρουσιάζει ένα πλάσμα να περιπλανιέται σε ένα τοπίο διαρκούς μεταμόρφωσης, παρασύροντας το κοινό σε μια εμπειρία ηδονοβλεψίας. Ένα ανοίκειο παιχνίδι που αποκαλύπτει την ευθραυστότητα και τη δύναμη της αέναης αλλαγής. 

Η παράσταση περιλαμβάνει γυμνό και είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών.

IT’S THE END OF THE AMUSEMENT PHASE | Χαρά Κότσαλη
3-6 Απριλίου | Μικρή Σκηνή 
3 & 5 Απριλίου στις 18:00, 4 & 6 Απριλίου στις 22:00 
Διάρκεια: 40 λεπτά

Σε έναν μαραθώνιο χορού που διατρέχει το ιστορικό συνεχές, τρεις γυναίκες παλινδρομούν ανάμεσα στην προσωπική και τη συλλογική ιστορία.

Με επίκεντρο το σώμα που χορεύει και με υλικό τον ήχο και την ποίηση, το έργο αναμετριέται με την έννοια της προόδου ως του πιο εξαντλητικού γραμμικού αφηγήματος. Στον απόηχο μιας τεχνολογικής και κοινωνικής επανάστασης που τελικά δεν συνέβη, το ΙT’S THE END OF THE AMUSEMENT PHASE επιχειρεί να μιλήσει για τη συναισθηματική ιστορία του παρόντος.

Στην παράσταση ενδέχεται να υπάρχει δυνατή μουσική και γίνεται χρήση στροβοσκοπικού φωτισμού και καπνού.

NEAR MISSES | Φωτεινή Σταματελοπούλου
3-6 Απριλίου | Στο -1 της Στέγης | 19:00
Διάρκεια: 40 λεπτά

Μια περφόρμανς για την αντίσταση, το χάος και την επιμονή. Μετά το optimal soft, η Onassis AiR Fellow Φωτεινή Σταματελοπούλου επιστρέφει στη Στέγη με ένα χορογραφικό έργο για την κατάκτηση της ανθεκτικότητας.

To NEAR MISSES είναι μια σόλο περφόρμανς και, ταυτόχρονα, εικαστική εγκατάσταση, σε συνεργασία με τους Δημήτρη Ταμπάκη και Πάνο Αλεξιάδη. Το NEAR MISSES διαπραγματεύεται το σώμα ως πεδίο σύγκρουσης. Διερευνά εμπειρίες για την ασθένεια του σώματος, τη μεταμόρφωση και την αποτυχία. Μια σειρά δράσεων ξεδιπλώνονται σταδιακά, αναμειγνύοντας spoken words, προστατευτικά συμβολικά αντικείμενα και έντονες σωματικές συνθήκες. Συνειδητές αλλά και ακατέργαστες χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου που παραπέμπουν σε γκαργκόιλ (gargoyles) και αναφορές σε τεχνικές αυτοάμυνας δημιουργούν μια αδιάκοπη σύνθεση που ταλαντεύεται μεταξύ σιωπής και οργής.

Το NEAR MISSES περιλαμβάνει αρχειακό υλικό από μια ετήσια έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε από τη Φωτεινή Σταματελοπούλου, τον Δημήτρη Ταμπάκη και τον Πάνο Αλεξιάδη, με την υποστήριξη του χορογραφικού δικτύου Grand Luxe Network.

Horse Me | Σοφία Μαυραγάνη & Τζάνις Ράφα
3-6 Απριλίου | Μικρή Σκηνή
3 & 5 Απριλίου στις 22:00, 4 & 6 Απριλίου στις 18:00 
Διάρκεια: 40 λεπτά

Χορός, εικαστική τέχνη και μουσική συνυφαίνονται σε μια παράσταση με επίκεντρο το άλογο. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα παρεξηγημένου ερωτισμού, ανατρέπονται οι σχέσεις εξουσίας μεταξύ σωμάτων που καβαλούν και καβαλικεύονται, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια της απόλαυσης και της υποταγής.

Το Horse Me πραγματεύεται τις φαντασιώσεις, τους πόθους και τις ανάγκες του ανθρώπου να δαμάσει άλλα σώματα και να κυριαρχήσει. Ανατρέποντας έμφυλα στερεότυπα, ιεραρχίες και κατεστημένες αντιλήψεις, το έργο αρθρώνει ερωτήματα σχετικά με τις χαρές και τις οδύνες που ζωικά και ανθρώπινα όντα μπορούν να μοιραστούν. Αποδίδοντας φόρο τιμής στα πλάσματα που έχουν προσφέρει τις υπάρξεις τους στις υπηρεσίες του ανθρώπου, η παράσταση μιλάει τελικά για το δικαίωμα του σώματος να παραμείνει ανεξερεύνητο, αδιευκρίνιστο και αδάμαστο.

Η παράσταση Horse Me πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

Διαβάστε περισσότερα για τις παραστάσεις εδώ

Eισιτήρια για το Onassis Dance Days 2025

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.